احمد زیدآبادی در برابر غلامحسین کرباسچی در کلاب هاوس

این جلسه در کلابی به نام بحث و نظر صورت گرفت و در ساعاتی بیش از ۸ هزار نفر در این جلسه‌ها حضور داشتند. این شمار زیاد افراد البته مدیران جلسه را آن قدر سر ذوق آورده بود که حدود ۵ ساعت نگذاشتند احمد زیدآبادی و غلامحسین کرباسچی آن‌جا را ترک کنند و در نهایت هم جلسه بدون حضور زیدآبادی ادامه یافت.

احمد زیدآبادی در این جلسه در موضع کسی که قصد ندارد رای بدهد تصمیم داشت از نظریه خود دفاع کند و در مقابل، غلامحسین کرباسچی حامی رای دادن به عبدالناصر همتی، کاندیدای انتخابات ریاست جمهویر ۱۴۰۰ بود.

در بخشی از جلسه، احمد زیدآبادی گفت که کسی که رای می‌دهد مسئولیت آن شخص را در صورت پیروزی می‌پذیرد در حالی که کسی که رای نمی‌دهد مسئولیت خود را واگذار خواهد کرد و پای هیچ کدام از افراد نخواهد ایستاد.

این در حالی است که از سال ۸۴ به بعد، اصلاح‌طلبان کوشیده‌اند همواره افرادی را که رای نمی‌دهند مقصر انتخاب اصول‌گرایانی از جنس احمدی نژاد بدانند. هنوز هم در گفتار اصلاح‌طلبان به ویژه نزدیک به کارگزاران در جلسات شفاهی در کلاب‌هاوس، رد پای نفرت و فوبیای احمدی نژاد را می‌توان به وضوح دریافت.

کرباسچی در جای جای بحث، درباره کارنامه‌ی خاتمی و روحانی سخن گفت و آن را در خراب‌تر نشدن اوضاع تعبیر می‌کرد. به همین خاطر بود که احمد زیدآبادی با لحنی تندتر گفت اگر سرنوشت محتوم ایران را نابودی تلقی کنیم، هر کسی می‌تواند جایی را که خراب نکرده به عنوان امتیازی برای کارنامه خود تلقی کند.

در مورد مصداق مطلوب غلامحسین کرباسچی برای انتخابات هم گفت که همتی نه نفوذی در سیستم دارد و نه کاری می‌تواند بکند. همه ما می‌دانیم که به خاطر این که رای نیاورد تایید شده است.

کرباسچی اما می‌گوید که زمان خاتمی اتفاقات مهمی افتاده است، نقش احزاب را نباید آن قدر جدی کنیم وبه اندازه کشورهای دموکراتیک مهم بدانیم. در این سخن کرباسچی، عدم تمایل به دموکراتیک‌شدن ایران نهفته بود؟ این‌طور فکر می‌کنم.

او در این سخنان ادعاهای تازه‌ای هم مطرح کرد. از جمله این‌که کاندیدای جایزه صلح نوبل شدن جواد ظریف و حمایت دنیا از او به عنوان چهره‌ای برجسته را مثال زد.

در این زمان بود که مسعود بهنود، که این روزها زیر ضرب افکار عمومی منتقد است به میان آمد و با ذکر این‌که حتی از ۲۸ مرداد تاکنون همواره از صندوق رای دفاع کرده است گفت که بارها توسط «براندازان» کارش به شنیدن ناسزا، برخوردهای خیابانی و حتی پلیس کشیده شده است.

او با این حال گفت که ۵ روز است در این نظریه‌اش تجدید نظر کرده و به این‌که صندوق رای، تنها راه چاره است شک کرده و باور خود را از دست داده است. برای نخستین بار از رای ندادن سخن گفت و این‌که با این حال امیدوار است از راه‌های مسالمت‌آمیز بتوان راهی یافت برای تغییر شرایط.

 

زیدآبادی همین‌جا بود که متلک گفت که آقای بهنود شما که حالا در کنار آقای کرباسچی قرار گرفتین امیدوارم تشریف بیارید و دلتنگی رفع بشود.

احمد زیدآبادی از این گفت که نمی‌تواند به مردم امید واهی بدهد. چرا که افکار عمومی نیاز به وضعیت عینی دارد و نمی‌شود آن را با گفتار و گفتار قانع کرد.

او اضافه کرد که هرچقدر تلاش کنیم بیشتر از طرف افکار عمومی مورد انتقاد قرار می‌گیریم.

 

زیدآبادی اضافه کرد که دیروز در اسنپ راننده تحلیل می‌کرد که انقدر خوب بود من فکر کردم تخصص او این است. ولی دیدم دیپلمه است.

می‌گفت بر اساس این قضایا، کسی را پیدا نکردم که رای بدهند. میگم اطرافیان شما چه؟ می‌گویند نه. بخش زیادی از افکار عمومی وارد نمی‌شود و اصلاح طلبان هم اون بخشی که همیشه اصرار بر رای دادن دارند و این‌ها و خروج نمی‌خواهد بکنند رای می‌دهند. که فکر می‌کنم خیلی کم باشند حدسم بین ۳ تا ۴ میلیون است.

زیدآبادی بخشی از رای‌دهنده‌ها را البته مردم روستاها دانست و گفت هنوز بحث مهر و شناسنامه هم منتفی نشده و می‌بینند چه کسی وعده وعید بیشتری می‌ده و اون‌ها حزبی رای نمیدن هرکس وعده پولی بدهد ممکن است به او رای بدهند. اعتمادی ندارند اما در محاسباتشان چیزهایی می‌گویند که ما نمی‌فهمیم.

زیدآبادی گفت دو نکته هست: یکی این‌که هیچ وقت به دنبال امید بی‌پایه نیستم. تحلیل و تبیین می‌کنم و می‌خواهم یک افق امیدوارانه‌ای نه نسبت به واقعیت موجود که در آینده دست و پا کنم.

دوم این‌که بر اساس استمزاجی (تشخیص نظر و مزاج فکری مردم) که می‌گویم با رد شدن آقای روحانی فرق می‌کند. نظر اطراف را بدانیم و از آن به نتیجه برسیم. این بهتر جواب داده برای من تا این نظرسنجی‌ها.

این موضوع مورد انتقاد غلامحسین کرباسچی قرار گرفت که به او طعنه زد شما سوار اسنپ می‌شوید و نظر آن بخش از تحریمی‌ها را می‌شنوی. آن‌ها شاید همه جزء آن جماعت باشند.

احمد زیدآبادی از این سخن گفت که اصلاح‌طلبان هر گاه از بحران آب سخن می‌گوییم، می‌گویند مصر هم همین‌طور است. وقتی از تورم می‌گوییم می‌گویند فلان کشور این‌طور است. اما انگار همه آن‌ها را با هم جمع کرده‌ایم در کشورمان.

احمد زیدآبادی در ادامه اضافه کرد که دیگر النصر بالرعب جواب نمی‌شود. افکار عمومی ماجرا را تشخیص می‌دهد. اگر ابراهیم رئیسی هیولا بود، خب در این ۲ سال در قوه قضاییه کاری می‌کرد. چرا باید وارد جایی شود که به طور مرتب باید به مجلس و مردم پاسخگو باشد؟

او دو راه پیش روی اصلاح طلبان گذاشت: یا از انتخابات بیرون بیایند و با مقامات عالی گفتگو کنند. طرح‌هایشان برای بهبود وضعیت ایران را ارائه دهند و مسئولیت بگیرند یا این‌که از رقابت‌ها فعلا بیرون بیایند و در جامعه مدنی ریشه بگیرند. از جمله با تاسیس احزاب. این موضوع از طرف کرباسچی نقض شد تا جایی که او گفت در حال حاضر یک میلیون عضو و سمپات داریم و سعی کرد این حرف را در دهان زیدآبادی بگذارد که او گفته با یک میلیون نفر به خیابان بیایید. موضوعی که کرباسچی با شرایط فعلی نارضایتی، حاشیه‌نشینی، فقر و قهر، خطرناک دانست.

توییت چند روز پیش از مجید توکلی درباره اجتناب اصلاح‌طلبان از سیاست در خیابان بارها زیدآبادی ناگزیر شد به تحریف سخنانش در بازتکرار آن‌ها توسط کرباسچی اعتراض کند. از جمله او را به خاطر استفاده از مغلطه‌هایی مثل مغلطه پهلوان پنبه سرزنش کرد.

از جمله دیگرانی که در جلسه حضور داشتند فرج سرکوهی بود. او که منتقد نوع فعالیت انتخاباتی اصلاح‌طلبان است از سوی کرباسچی این طور مورد خطاب قرار داده شد که شما به عنوان اپوزیسیون با هم مشکل دارید و هیچ کاری نمی‌توانید بکنید. او که گفت منتقد هستم و فعال سیاسی نیستم. غلامحسین کرباسچی جواب داد شما می‌گویید منتقد ادبی هستم ولی سیاسی نظر می‌دهید.

غلامحسین کرباسچی در بخش دیگری از سخنانش «حادثه سقوط هواپیما» را چیزی مانند تیراندازی‌های هر روزه در آمریکا دانست.

این جلسه که ساعت‌ها به طول انجامید، در نهایت در حوالی ساعت ۱ صبح روز ۵ شنبه بدون احمد زیدآبادی ادامه پیدا کرد و فربد طلایی یکی از سخنرانان آن، بعد از خروج زیدآبادی، به نوعی مواضع او را ناشی از وا دادن تحت فشار دانست.

در رای‌گیری ای که از ۸ هزار نفر حاضرین در کلاب هاوس، در این روم صورت گرفت ۴۳۹۰ نفر شرکت کردند. از این جمعیت، ۹۴۰ نفر قصد رای دادن داشتند و ۳۴۵۰ نفر اعلام کردند قصد رای دادن ندارند.