بیوگرافی فوزیه فواد همسر اول محمدرضا شاه پهلوی و عکسهای دیده نشده

فوزیه فواد متولد ۱۴ آبان ۱۳۰۰ در مصر ، همسر اول محمدرضا شاه پهلوی بود.

در سوئیس تحصیل کرده و به زبان‌های انگلیسی و فرانسه آشنا شد، در هفده سالگی با محمدرضا پهلوی ازدواج کرد و سپس به عنوان بانوی نخست ایران انتخاب شد.

فوزیه بعنوان فرزند اول در کاخ راس التین در شهر اسکندریه مصر به دنیا آمد، پدرش ملک فواد پادشاه مصر و مادرش نازلی صبری ملکه بود.

یک برادر بنام فاروق یکم و سه خواهر دیگر بنام‌های فائزه ، فائقه و فتحیه داشت.

فوزیه تحصیلات خود را در سوئیس با یادگیری زبان‌های انگلیسی و فرانسه گذراند و از نظر زیبایی با اغلب ستاره‌های زمان خود چون “ویوین لی” و “هدی لامار” مقایسه می‌شد.

از جمله دغدغه‌های رضاشاه در پایان دوران حکومت‌اش گزینش همسر مناسب برای پسرش بود که برای همین افرادی را مامور تحقیق روی این موضوع کرد.

در نهایت احمد راد وزیر مختار ایران در قاهره پیشنهاد وصلت با خاندان ملک فاروق در مصر را داد و خود بعد از موافقت رضاشاه زمینه وصلت را فراهم کرد.

در نهایت پس از موافقت رضاشاه و پادشاه مصر و پسند دو زوج، ۲۵ اسفند ۱۳۱۷ محمدرضا نوزده ساله با فوزیه هفده ساله در قاهره پایتخت مصر با هم ازدواج کردند.

این زوج از آنجا برای مدتی به ماه عسل رفتند و پس از بازگشت به ایران نیز مراسم ازدواج دوباره با حضور مهمانان ایرانی مختلف تکرار شد.

یکی از مشکلات این ازدواج اصل سی و هفت متمم قانون اساسی وقت ایران بود که در آن باید مادر ولیعهد ایرانی تبار باشد.

به این ترتیب با دستور رضاشاه، مجلس ملی در اقدمی بی‌سابقه با تصویب یک لایحه به فوزیه نه تنها تابعیت بلکه ملیت ایرانی بخشید.

فوزیه که تنها به زبان عربی، فرانسه و انگلیسی مسلط بود توانایی صحبت به زبان فارسی را نداشت و تنها راه ارتباط کلامی او با محمدرضا به زبان فرانسه بود.

روابط وی نیز منحصر به مهمانی‌های پر‌تکلف درباری که بیشر سفیر مصر و مهمانان خارجی در آن حضور داشتند می‌شد.

دو سال بعد از ازدواج فوزیه و محمدرضا در ۵ آبان ۱۳۱۹ دخترشان شاهزاده “شهناز پهلوی” به دنیا آمد.

در سال اول محمدرضا و فوزیه در کاخ مرمر تهران زندگی می‌کردند تا اینکه دو سال بعد در ۱۳۲۰ محمدرضا در بیست‌ و‌ دو سالگی جانشین پدرش رضاشاه شد.

با آغاز سلطنت محمدرضا روابط این زوج به سرعت تیره شد و در نهایت سال ۱۳۲۴ فوزیه طبق قوانین مصر از شاه ایران تقاضای طلاق کرد.

در نهایت طلاق در مصر ثبت شد اما در ایران بخاطر شرایط سیاسی و تلاش ناموفق برای بازگرداندن فوزیه سه سال به طول انجامید تا اینکه صیغه طلاق جاری شد.

اما علت اصلی جدایی، فوزیه فارسی نمی‌دانست و از خانواده و دوستان خود دور افتاده بود و با خواهران همسرش بویژه اشرف و مادر شاه نیز اختلاف داشت.

فضای پر استرس دربار ایران نیز لحظه‌ای او را آرام نمی‌گذاشت تا اینکه با تولد اولین فرزند دختر و ناخشنودی رضاشاه آتش این اختلافات زیادتر شد.

فوزیه برای بار دوم در سال ۱۳۲۹ وقتی بیست و نه سال داشت با اسماعیل شیرین وزیر دفاع و فرمانده سابق نیرویی دریایی مصر که از بستگان دور او بود، ازدواج کرد.

ثمره این زندگی یک دختر بنام نادیا و یک پسر بنام حسین شد.

در نهایت سال ۱۳۳۱ فوزیه که در سال سوم ازدواج دوم خود با کودتای ضد سلطنتی علیه برادرش مواجه شد به همین دلیل عنوان شاهزادگی از او گرفته و ثروتش نیز مصادره شد اما حاضر به ترک کشورش نشد و به همراه همسرش در اسکندریه به زندگی ادامه داد.

فوزیه هیچ‌گاه در مورد دوران ملکه بودنش در ایران مصاحبه‌ای انجام نداد و کتابی نیز ننوشت که به اعتقاد مورخین ترس او باعث شد در تمام عمر سکوت اختیار کند.

فوزیه در طول زندگی‌اش شاهد انقلاب مردم ایران و فرار محمدرضا به کشور مصر و فوت او بود، در نهایت نیز ۱۱ تیر ۱۳۹۲ وقتی نود و یک سال داشت درگذشت.

بعد از ازدواج با محمدرضا میدان تازه تاسیسی در تهران بنام فوزیه نامگذاری شد اما پس از جدایی این میدان به شهناز تغییر یافت و حالا میدان امام حسین می‌باشد.