تلاش یوتیوب بر مقابله با اخبار نادرست

یوتیوب نمای کلی جدیدی از تلاش‌های در حال رشد خود برای مبارزه با انتشار اطلاعات نادرست از طریق کلیپ‌های یوتیوب ارائه کرده است که چالش‌های مختلفی را که این پلتفرم با آن مواجه است و نحوه در نظر گرفتن گزینه‌های خود در مدیریت این نگرانی‌ها روشن می‌کند.

این یک مسئله حیاتی است، زیرا یوتیوب، همراه با فیس بوک، مرتباً به عنوان منبع اصلی محتوای گمراه کننده و بالقوه مضر شناخته می شوند، به طوری که گاهی اوقات بینندگان از طریق توصیه های یوتیوب، حفره های عمیق تر اطلاعات نادرست خرگوش را حذف می کنند.

یوتیوب می گوید که برای رسیدگی به این موضوع کار می کند و روی سه عنصر کلیدی در این فشار متمرکز شده است.

اولین عنصر، گرفتن اطلاعات نادرست قبل از جلب توجه است، که YouTube توضیح می دهد که می تواند به ویژه با تئوری های توطئه جدیدتر و فشارهای اطلاعات نادرست چالش برانگیز باشد، زیرا نمی تواند الگوریتم های تشخیص خودکار خود را بدون مقدار قابل توجهی محتوا برای آموزش سیستم های خود به روز کند.

فرآیندهای تشخیص خودکار بر اساس مثال‌ها ساخته شده‌اند، و برای تئوری‌های توطئه قدیمی‌تر، این بسیار خوب عمل می‌کند، زیرا YouTube داده‌های کافی برای تغذیه در اختیار دارد تا طبقه‌بندی‌کننده‌های خود را در مورد آنچه که باید شناسایی و محدود کنند، آموزش دهد. اما تغییرات جدیدتر مسائل را پیچیده می کند و چالش متفاوتی را ارائه می دهد.

یوتیوب می گوید که در حال بررسی راه های مختلفی برای به روز رسانی فرآیندهای خود در این زمینه، و محدود کردن انتشار محتوای مضر در حال تکامل، به ویژه در مورد توسعه داستان های خبری است.

«برای رویدادهای خبری مهم، مانند یک بلای طبیعی، پنل‌های خبری را در حال توسعه می‌کنیم تا بینندگان را به مقالات متنی برای رویدادهای خبری مهم راهنمایی کنیم. برای موضوعات مهمی که ممکن است رسانه‌ها پوشش ندهند، کادرهای بررسی واقعیت را در اختیار بینندگان قرار می‌دهیم. اما بررسی حقایق نیز به زمان نیاز دارد و هر موضوع در حال ظهور پوشش داده نخواهد شد. در این موارد، ما انواع بیشتری از برچسب‌ها را برای افزودن به یک ویدیو یا در بالای نتایج جستجو بررسی کرده‌ایم، مانند یک سلب مسئولیت که به بینندگان هشدار می‌دهد که اطلاعات با کیفیت بالا وجود ندارد.»

این، در حالت ایده‌آل، ظرفیت خود را برای شناسایی و محدود کردن روایت‌های نوظهور افزایش می‌دهد، اگرچه این همیشه از بسیاری جهات یک چالش باقی خواهد ماند.

دومین عنصر تمرکز، اشتراک گذاری بین پلتفرم و تقویت محتوای YouTube خارج از خود یوتیوب است.

یوتیوب می‌گوید که می‌تواند تمام تغییراتی را که می‌خواهد در برنامه‌اش پیاده‌سازی کند، اما اگر مردم ویدیوها را دوباره در پلتفرم‌های دیگر به اشتراک بگذارند، یا محتوای YouTube را در وب‌سایت‌های دیگر جاسازی کنند، محدود کردن انتشار آن برای YouTube سخت‌تر می‌شود، که منجر به موارد بیشتر می‌شود. چالش ها در کاهش چنین.

یکی از راه‌های ممکن برای رفع این مشکل، غیرفعال کردن دکمه اشتراک‌گذاری یا شکستن پیوند در ویدیوهایی است که قبلاً در توصیه‌ها آنها را محدود کرده‌ایم. این در واقع به این معنی است که شما نمی توانید یک ویدیوی مرزی را در سایت دیگری جاسازی کنید یا به آن پیوند دهید. اما ما با این موضوع دست و پنجه نرم می‌کنیم که آیا جلوگیری از اشتراک‌گذاری ممکن است در محدود کردن آزادی‌های بیننده بسیار زیاد باشد. سیستم‌های ما محتوای مرزی را در توصیه‌ها کاهش می‌دهند، اما اشتراک‌گذاری یک پیوند یک انتخاب فعال است که فرد می‌تواند انجام دهد، و متمایز از یک اقدام منفعلانه‌تر مانند تماشای یک ویدیوی توصیه‌شده است.»

این یک نکته کلیدی است – در حالی که YouTube می‌خواهد محتوایی را محدود کند که می‌تواند اطلاعات نادرست مضر را ترویج کند، اگر از نظر فنی قوانین پلتفرم را زیر پا نگذارد، YouTube چقدر می‌تواند برای محدود کردن چنین اطلاعاتی کار کند، بدون اینکه بیش از حد از خط خطی کند؟

اگر YouTube نتواند گسترش محتوا را از طریق اشتراک‌گذاری محدود کند، باز هم یک عامل مهم برای آسیب است، بنابراین باید کاری انجام دهد، اما مبادلات در اینجا قابل توجه است.

«رویکرد دیگر می‌تواند نمایش یک محتوای بین‌المللی باشد که قبل از اینکه بیننده بتواند یک ویدیوی مرزی تعبیه‌شده یا پیوندی را تماشا کند ظاهر می‌شود و به او اطلاع می‌دهد که ممکن است محتوا حاوی اطلاعات نادرست باشد. بینابینی ها مانند یک سرعت گیر هستند – مرحله اضافی باعث می شود بیننده قبل از تماشا یا اشتراک گذاری محتوا مکث کند. در واقع، ما از قبل برای محتوای محدود سنی و ویدیوهای خشونت‌آمیز یا گرافیکی از بینابینی استفاده می‌کنیم و آن‌ها را ابزاری مهم برای دادن حق انتخاب به بینندگان در مورد آنچه می‌خواهند تماشا کنند، در نظر می‌گیریم.»

هر یک از این پیشنهادها از نظر برخی فراتر از حد ممکن است، اما می توانند انتشار محتوای مضر را نیز محدود کنند. پس در چه مرحله ای یوتیوب به ناشر تبدیل می شود که می تواند آن را تحت قوانین و فرآیندهای ویرایشی موجود قرار دهد؟

در هیچ یک از این دسته بندی ها پاسخ آسانی وجود ندارد، اما توجه به عناصر مختلف موجود در بازی جالب است.

در نهایت، یوتیوب می‌گوید که به دلیل نگرش‌ها و رویکردهای متفاوت نسبت به منابع اطلاعاتی، تلاش‌های اطلاعات نادرست خود را در سطح جهانی گسترش می‌دهد.

«فرهنگ‌ها نگرش‌های متفاوتی نسبت به آنچه که یک منبع را قابل اعتماد می‌کند، دارند. در برخی کشورها، پخش‌کننده‌های عمومی مانند بی‌بی‌سی در بریتانیا به‌طور گسترده به عنوان ارائه‌دهنده اخبار معتبر شناخته می‌شوند. در همین حال، در برخی دیگر، پخش‌کننده‌های دولتی می‌توانند به تبلیغات نزدیک‌تر شوند. کشورها همچنین طیف وسیعی از محتوا را در اکوسیستم خبری و اطلاعاتی خود نشان می‌دهند، از رسانه‌هایی که استانداردهای دقیق بررسی واقعیت را می‌طلبند تا آن‌هایی که نظارت یا راستی‌آزمایی کمی دارند. و محیط‌های سیاسی، زمینه‌های تاریخی، و رویدادهای خبری فوری می‌توانند به روایت‌های اطلاعات نادرست بیش از حد محلی منجر شوند که در هیچ کجای دنیا ظاهر نمی‌شوند. به عنوان مثال، در زمان شیوع زیکا در برزیل، برخی توطئه های بین المللی را عامل این بیماری می دانند. یا اخیراً در ژاپن، شایعات نادرستی در فضای مجازی منتشر شد مبنی بر اینکه زمین لرزه ناشی از دخالت انسان بوده است.

تنها راه مبارزه با این امر، استخدام کارکنان بیشتر در هر منطقه، و ایجاد مراکز و فرآیندهای تعدیل محتوای محلی تر، به منظور فاکتورگیری در تفاوت های ظریف منطقه ای است. اگرچه حتی در آن زمان، ملاحظاتی وجود دارد که چگونه محدودیت‌ها به طور بالقوه در سراسر مرزها اعمال می‌شوند – آیا هشداری که در مورد محتوای یک منطقه نشان داده می‌شود در مناطق دیگر نیز ظاهر شود؟

باز هم، هیچ پاسخ قطعی وجود ندارد، و

جالب است که چالش های مختلفی را که یوتیوب در اینجا با آن مواجه است در نظر بگیرید، زیرا برای تکامل فرآیندهای خود کار می کند.

می‌توانید نمای کلی یوتیوب درباره تلاش‌های کاهش اطلاعات نادرست آن را در اینجا بخوانید.